Trainingsweekenden


Apeldoorn
15 mei 2021
Apeldoorns mooiste met Jur, Agnes, Kevin, Richard, Ronald, Annet, Tessa en Tristan. Agnes ahaakt snel af omdat ze het tempo op haar toerfiets niet kan bijhouden. Kevin rijdt voor de 1ste keer met klikpedalen en valt vanwege te strakke pedaalclips bij het eerste stoplicht. Lunch bij Radio Kootwijk. Annet gaat wat eerder terug. Zij komt wel droog binnen. Met de overgebleven 6 gaat de snelheid omhoog. Ford Mustang en open buggies defile. Lekke band voor Kevin. Hoosbui van meer dan 1 uur. Rit stukje ingekort. Geen terrasje. Met Kong op de foto, drijfnat en verkleumd koud na 109 km weer thuis. Fietsen onder de modder en blaadjes. Schoonspoelen. Gezellig na kletsen in de tuin. Zonnetje breekt een beetje door. Raymond en Ageeth komen ook nog even langs. Gezellig.
Eygelshoven
12 juni 2021
Ronald, Annett, Richard en Jur rijden een rondje Limburg en België onder zonnige omstandigheden.
Eygelshoven
12 juni 2021
Ronald, Richard en Jur rijden een rondje Monschau met de hoogste berg van Nederland (Vaalsberg) en België (Signal de Botrange)

De Fietsweek


Start: Moûtiers Finish: Briançon
Periode: 21 augustus - 28 augustus

Dag 0: de heenreis


Vrijdagavond verzamelen en onder genot van een biertje gezellig bijkletsen over meten met 2 maten (o.a. F1) en onze politieke (zwabber) leiders. Zaterdag 6 uur gaat de wekker. Snel ontbijt, auto’s inruimen, fietsen erop. Om 7:04 na een groepsfoto gaan we op pad. 11 minuten later zijn we weer terug. Ger heeft zijn telefoon vergeten. Regen onderweg. Ronald's auto is enigszins verdwaald bij Nancy. Miep stuurt ons steeds terug. Om onduidelijke redenen lukt het niet. Uiteindelijk het knopje: tolwegen vermijden uitzetten. Even na 16:00 arriveren we vlak na elkaar in Moûtiers. Het hotel is echter nog gesloten. Wat te doen? Terrasje zoeken. Ze schenken Affligem en Heineken. Ober moet enorme afstand lopen om bij ons te komen. Weten wij veel? Wagens van de Tour de l' Avenir komen langs. Ook het beeld op het plein krijgt de nodige aandacht. Kunst kieke. Wilde ideeën om naar Briancon te fietsen over Madeleine en Galibier. De 2e ober, deze keer een mooie dame, neen niet Silvy, ruikt bijzonder lekker naar zeep. Een 3'tal loopt terug naar het hotel om alsnog in te checken. Er is nog 1 pizza restaurant open dus daar schuiven we aan. Nathalie serveert bier en pizza, Tom raakt volledig geobsedeerd door het telefoonnummer op het raam. Het bier stroomt rijkelijk, bijzonder gezellig. Geen toetjes, die zijn op. Wel wandeling tegen helling op omdat het hotel boven op een heuvel ligt.
Ger is niet zo’n meeloper en Tom Tom was de weg kwijt.

Dag 1: Moûtiers - Col de la Loze (2301m) - Moûtiers, 64 km, 1970 hoogtemeters

Lekker ontbijt, gelukkig mondkapje niet vergeten. Rond 9:00 de groepsfoto (fris en fruitig vertrek) voor een schuur.
Eerst even de verkeerde weg maar al snel gecorrigeerd. Ronald heeft er zin in en gaat gedreven van start. De 8% eerste km’s rijden we lekker door. Raymond en Tom komen geregeld langs en er wordt van alles gefotografeerd. In Meribel even zoeken naar een terras. Alles lijkt dicht. Een patisserie biedt uitkomst. Koffie en heerlijke taartjes. De snackcar is inmiddels ook gevuld en dat is fijn. Tegen het verkeer in verder omhoog. We rijden nog verkeerd ook door de matige bewegwijzering. Ronald gaat over een steil zandpad verder, de rest daalt 100 m en gaat dan het nieuw aangelegde fietspad op richting de Col de Loze. Een waar unicum. Van steil naar nog steiler naar overleven. Geen auto’s wel kruisende MTB paden. Langs en over de verschillende skipistes. Van de 8% stukjes rust je bewust even uit. Prachtig uitzicht. Ieder moet onderweg wel een keer even stoppen om tot rust te komen of om een foto te maken. De 23% wordt aangetikt. Zelf merk ik dat ik de laatste 2 km ieder minder steil moment (8 - 10%) mijn benen bijna stil houd om hartslag onder controle te houden. De top is bijzonder fraai. Prachtig uitzicht richting de verschillende dorpjes van Courchevel. Fotoshoot bij het fietsmonument. Dan door naar beneden over het smalle kronkelende fietspad tussen de ski liften door. Heel bijzonder.
Ruim 6 km onder de top zitten Raymond en Tom al op ons te wachten: ze hebben door het dal om moeten rijden om hier te komnen. We worden gespot met de telelens. Door naar de lunch bij het meer, topplek volgens het begeleidende team. Op zich hebben ze gelijk; restaurant heeft 1 Michelin ster. Toch maar niet. Blijkt ook gesloten, net als veel andere plekken. In Brides les Bains oppert Jur dan maar een Spar lunch door alles bij de supermarkt te halen. Blijkt een gouden advies. Ronald haalt er nog melk bij. 5 km verder is het al weer tijd voor een echt terras met bier. We zijn weer terug na een inspannende dag.
Mooie gesprekken over duurzaamheid en KLM vliegtuigen. Terugverdientijd noodzakelijk? Tijd voor een napje voor een aantal onder ons. Deze keer een andere Italiaan voor het eten. Lekker op een buitenterras. Van vogelen tot crypto munt in combi met ouders die aparte keuzes maken rond studiefinanciering.

Dag 2: Moûtiers - Val Thorens (2340m) - Moûtiers, 75 km, 2211 hoogtemeters

Weer rond 9:00 op de fiets voor een klim van maar liefst 38km naar Val Thorens. Uitdaging om er voor 13:00 uur te zijn vanwege de voorspelde regen. Even zoeken voor we de juiste weg onder de hoofdweg gevonden hebben. Na een aantal km klimmen gaat Richard ik iets harder fietsen. Doorgegaan tot km 19, bij St Martin de Belleville; tijd voor een kopje koffie. Eerst maar even de snackcar plunderen om even verderop in het skidorp een mooi terras te vinden. Nog 18 km tot Val Thorens. Begint best lekker met rustig lopende stukken maar de laatste 4 km tegen een muur op. Groep valt uit elkaar. Het begint ook nog te miezeren. We zijn er trouwens wel rond 1300. Top.
In Val Thorens snel een overdekt terras zoeken want het gaat stevig regenen. Tom geeft de verkeerde auto sleutel mee terwijl ieder om warme kleding zit te springen. Kan gebeuren. Vervolgens wordt de dame helemaal gek van de chaotische bestellingen. Zeker honger allemaal. De verschillende broodjes en friet gaan er goed in terwijl het water over de weg gutst. Gewacht tot het een beetje droog wordt en dan allemaal inpakken tegen de kou en het water.
Maar goed ook want in de afdaling trekt iemand de sluizen open. Hoosbui suprème en het vreemde is dat je 5 km verder de zon door de regen heen in het dal ziet schijnen. Apart. We vergeten boven een groepsfoto te maken. We kiezen voor een iets andere route, de D69, die voor het verkeer zeer afgeraden wordt aan het begin maar voor de fiets is het een kadootje. Steile wand dalen. De weg is prachtig tegen de berg aangeplakt. Mooi zicht op de route van vanochtend. Terras in het zonnetje wacht geduldig. Wel even tussen de auto’s door wurmen. De hoofdweg is afgezet. Gezellig een après fiets biertje. Plannen voor morgen besproken. Toch maar over de Galibier met de auto ondanks de langere reistijd. Ik schijn volgend jaar te mogen gaan organiseren. Sterke neiging richting Pyreneen proef ik. Ik weet het nog niet.
Uit eten in het wat luxere hotel-restaurant. Erg lekker. Speciaal wat extra aandacht voor het kaas plateau. Nog even natafelen op de Stammtisch. Onderwerp: hoe kun je al met 58 stoppen met werken? Goed plannen, weten wat je wil en calculeren.

Dag 3: Briançon - Col de l'Echelle (1766m) - Châlets de Laval (2015m) - Briançon, 69 km, 1104 hoogtemeters


Woensdagmorgen wat vroeger op om op tijd in Briançon te zijn. Keurig om 8:30 vertrekken we. Prachtige wolkenpartijen hoog in de bergen. Feest van de herkenning in St Jean de Maurienne. De Telegraph omhoog, veel fietsers. Opvallend het aantal vrouwen. Koffie in Valloire verzuipt in de drukte. Dan maar door over de Galibier naar de Col du Lautaret. Daar wel voldoende parkeerplaats en terras ruimte. Hotel nauwelijks te vinden, markt, kasteel, route barree. Bijzonder nauwe straatjes ondanks de goede adviezen van Jur. Uiteindelijk lukt het. Erg vriendelijke ontvangst door Georges en Maria. Even onduidelijk over de kamer indeling. Na ampel overleg de fietskleding aan om onderweg een lunch te scoren: vlakbij het station. Klim begint met de muur van Briançon, dus met koude benen ruim een km met 15% beginnen. Heavy shit zo voor de geplande soepel lopende klim. De rest van de klim gaat langs de fraaie vestingwerken van Briançon door naar de Vallée de la Clarée.
Heerlijk soepel lopend 1-3% de eerste 20km, daarna even opzij (na een besluiteloze discussie rechtdoor of rechtsaf….) in een mini buitje naar de Col de l'Echelle (1766 m) en gelijk door naar de 2000+ klim Châlets de Laval. Prachtige natuur, stuiterend asfalt. Kort boven genieten van het fraaie beeld. Het chalet is dicht dus een stuk stuiteren naar beneden. Mooie bar met lokaal gebrouwen bier La Culminante verrijkt met Genipi. De verdere afdaling is niet echt steil en licht stuiterend gaat het 40-50 per uur met meetrappen. Wim doet het kopwerk. Stoplichten zijn er om geen rekening mee te houden. Bezoekje aan de bar met uitzicht op de verstingwerken wordt geen succes. Gesplitste tafels vanwege beetje regen, beetje muziek en beetje rook. Avondeten in het chalet in de keuken is een ervaring. Smakelijk, gezellig en Frans Engels door elkaar. Kir, rode wijn en Genepi maken het extra speciaal. Dank aan de hosts Georges en Maria. Georges blijkt een oud top judoka met olympische ervaring.

Dag 4: Briançon - Col du Granon (2413m) - Briançon, 37km, 1294 hoogtemeters


Heerlijk ontbijt, we worden goed verzorgd door Georges en Maria. Op weg naar de Col du Granon. 11,5km met meer dan 1000 hm.
Vandaag betalen de vele gefietste uren zich voor mij uit. In een ruk to the top. Prachtige klim, mooie vergezichten. Boven een ware finishlijn met boog. Toevallig vandaag een etappe van de Tour des Hautes Alpes: 7 dagen, 21000 hm. Honderden deelnemers, Pipo wint. Respect voor alle deelnemers. Mooi uitzicht vanaf het terras op de finish. Ook op de bergen om ons heen en 2 grote gieren.
Afdaling tussen de klimmende en dalende fietsers door. Sandwich lunch onder aan de voet van de Granon.
Met Wim en Ger heeft Richard nog even zijn persoonlijke hoogtepunt opgezocht: de Puy Richard. Mooie warme klim met fantastisch panorama uitzicht over Briancon. De veelvuldig langsvliegende helicopter blijkt 3 gevallen fietsers uit de hautes Alpes tour richting l' hopital te vliegen.
Terrasje bij het station opgezocht om de week netjes af te sluiten. We drinken nagenoeg de hele voorraad speciaal bier op, niet echt lastig want er in de meeste gevallen is het na 1 biertje op. Bij het chalet lekker in het zonnetje aan de slag met de vele foto’s, die Raymond deelt. Zitten mooie plaatjes tussen. Diner in een prijzige pizzeria met vreemde manier van serveren. Prima eten en best wel gezellige bediening. Opnieuw stevige discussies deze keer over Afghanistan, opnieuw de NL ministers en tuinbouw. Deel van de groep doet nog een stadswandeling voor een afsluitend biertje.

Dag 5: De terugreis


Om 6:15 op. Opnieuw een prima ontbijt. We bedanken Georges voor de goede zorgen. Even na 7 op pad naar Grenoble via col de Lautaret, die prachtig in de wolken ligt. Auto 1 voorspoedig, Luik is dicht dus achter de F1 aan. Even na 17:00 in Eychelshoven.
Auto 2, iets minder voorspoedig, lange file voor en na de Shellpomp; stuurfoutje bij Luik, deels ingegeven door een dubbelzinnig advies van Richard, links af of rechtsaf thats the question. Iedereen aan een frietje in Limburg. Om 1845 beginnen we aan het laatste deel van de terugreis. Even voor 23 is iedereen weer thuis na een lange reis van 16 uur.
Gelukkig hebben we de vele gigabytes aan foto’s nog om op deze geweldige week met 4 nieuwe 2000+ meter klimmen terug te kijken: Col de la Loze, Val Thorens, Châlets de Laval, Col du Granon met de Col de l'Echelle als extraatje.