Goede doel

Het blijft een trend, fietsen voor het goede doel. Twee van onze leden zijn wederom in volle training om zo veel mogelijkheid geld voor het KWF in te zamelen door de deel te nemen aan Alpe d'HuZes.
Volg de verrichtingen van Ger op Team Aepex en van Gerlof op DRAN !!. Of nog beter: stort nu meteen geld, dit extra zetje kunnen ze gebruiken.

Jur kon niet achterblijven en gaat (na Richard en Wim) aan de 100 cols tocht beginnen (www.100cols.nl).
Volg zijn verrichtingen op 50-year-itch-in-100-cols en ondersteun hem op www.geef.nl/actie/jur-50-year-itch-in-100-cols.

Trainingsweekenden

Leiden 17 maart 2012	In startopstelling voor de Joop Zoetemelk Classic	Richard, Gerlof, Jur, Ger en Ronald V. rijden het Zoetemelk rondje. De hele dag bewolkt met een neiging naar regen maar gelukkig bleef het droog. Deze keer vroeg gestart en we hebben het gemerkt: het was merkbaar drukker. Zie JZC route details voor een gedetailleerd overzicht van het gereden rondje.
Eygelshoven 12 en 13 mei 2012	In startopstelling voor het Eygelshoven rondje	Richard, Gerlof, Jur, Ger en Ronald L. fietsen zaterdag 105 km met ruim 1800 hoogtemeters gefietst in een ongebruikelijk fris Limburg. De afdalingen waren bitterkoud, het was een goed idee dat iedereen dik ingepakt zat. Zondag 2 rondjes van het NK wielrennen parcours in Kerkrade gefietst dat op 23 en 24 juni dit jaar plaatsvindt. Een zeer selectief parcours met als klapstuk een 18% klim naar het voormalige Rolduc klooster. Volgens mij hebben de sprinters geen enkele kans. Jur's zoon Kevin en Ronald L.'s zoon Tristan (beide 13 jaar) fietsten ook mee en hadden geen problemen met het geaccidenteerde terrein. Wanneer gaat zij hun Pa er uit fietsen? Het zal niet lang meer duren....

De Fietsweek

Start: St. Michel de Maurienne Finish: St. Michel de Maurienne.
Periode: 26 augustus tot en met 31 augustus.

Dag 0: Le jour avant

Jur en Ger verzamelen zich zaterdagavond bij Huize Ronald. Richard (op de fiets) en Marc Pieter (in de auto) zijn al in Frankrijk om vandaag Tour etappe 11 van Albertville naar La Toussuire (na) te fietsen. Onder het genot van een biertje en lekker keuvelen en om circa 24:00 naar bed.

Dag 1: Eygelshoven - St. Michel de Maurienne

Zodra we in Heerlen de snelweg oprijden hoeven we de snelweg niet meer af tot onze eindbestemming (behalve dat vermalijde 50 km/uur stuk A2 in Maastricht en het afsnijden door het centrum van Luik natuurlijk). Via Metz, Dijon, Lyon en Chambéry arriveren we om ca. 15:00 in St. Michel de Maurienne. Richard en Marc Pieter zijn reeds klaar met hun etappe over de Col du Mollard. Een gezamenlijk biertje in de lobby van het hotel en daarna een zoektocht naar een open restaurant in het waarlijk dode dorp. Voor Richard wordt het helaas opnieuw een pizzeria. Gelukkig voor Richard deze keer met een keuze uit diverse pasta's. Richard gaat vroeg naar bed, de rest maakt een stadswandeling door het antieke dorp waar plantenbakken en brievenbussen de volgende ochtend herhaaldelijk langskomen.

Dag 2: St. Michel de Maurienne - Eygliers

Afstand: 102 km
Hoogtemeters: 2300 m

Passen: Col du Télégraphe (1566 m)
Col du Galibier (2647 m)

Route details

Col du Télégraphe

Col du Galibier

We beginnen gelijk met de koniginne etappe dit jaar. De Col du Télégraphe en de Col du Galibier over en dan nog bijna 60 km naar Eygliers via Briancon.

Prachtig weer. We fietsen de Col du Télégraphe gezamenlijk met zijn 4'en op. Hier werd het (Ferrari) paard waarlijk achter de wagen gespannen.

Koffie in Valloire meer dan verdiend. Helaas een wat moody serveerster. Fraaie hooikunst in en rond het dorp. Tot de lunch bij Plan Lachat niet al te grote verschillen tussen Jur, Ger en Ronald en Richard. De laatste 8 km van de Col du Galibier zijn zoals altijd heel zwaar. Ook voor Marc Pieter die bijna van de weg geduwd wordt door een schaapverschuiving. Fraai Pantani schim beeld kort voor de top.

Je ziet het pas als je er helemaal omheen gereden bent. Er is nieuw nog maagdelijk colbord op de Col du Galibier. Deze kan zo bij de verzameling als ware het een nieuwe col. Het mooie weer resulteert in magnifieke uitzichten beide dalen in maar ook richting Mont Blanc. Het record niet-trappen in de afdaling ruim verbeterd: 25,4 km. De 20 km vanaf Passo Manghen in Italië gebroken. Helaas moeten we via de zeer drukke N94 naar Eygliers. Een weg om snel te vergeten. Heet, droog en veel te druk.

De enige positieve uitzondering is het enorme beeld ter ere van de mijnwerkers. Het hotel is snel gevonden omdat het aan de N94 ligt onder een mega kasteel. Eten en een korte stadswandeling in het ons reeds bekende plein in Guillestre. Heerlijk ge(z/g)eten met Agnus of beter gezegd Agnel bier! Napoleon was there!

Dag 3: Eygliers - Saluzzo

Afstand: 111 km
Hoogtemeters: 1930 m

Passen: Col d'Agnel (2744 m)

Route details

Col d'Agnel

Vandaag de de Col d'Agnel dag. Rustig begonnen door de prachtige Combe du Queyras waar de rivier de Queyras tussen steile rotswanden naar Guillestre stroomt. We doen een koffiestop bij het grote Château Queyras. Het restaurant staat langs een steile wand waar opeens een paar schoenen in de vensterbank te zien zijn: iemand is aan het abseilen. Na 26km begint het echte klimmen, het is half bewolkt en best wel fris. In Molines en Queras een lekkere bolo lunch.

Een enorme kolibrievlinder doet alle bloemen in de plantenbakken naast ons aan. Daarna een prachtige klim tussen 10-tallen Marmotten door. Ze "verraden" zich door hun fluitende roep en we zien er meer dan 25. Eentje kunnen we bijna aanraken, ongelooflijk hoe weinig schuw ze zijn (omdat ze beschermd zijn?). De bewolking trekt met ons mee van west naar oost dus op de top van de Col d'Agnel is het niet echt zonnig.

Na de top zijn we in Italië en volgt een 60 km lange, prachtige afdaling naar Saluzzo. Het is fascinerend hoe de hoge Alpen overgaan in uitlopers en uiteindelijk in de bijna vlakke Po vlakte. Het is hier zo vlak als een Nederlande polder, wat een contrast met de bergen waar we zo net nog in zaten. Ronald's Garmin leidt ons feilloos naar ons onderkomen Ufficio Monvej. Een St. Bernard Beethoven heet ons argwanend welkom, gelukkig wel met een biertje erbij. De bewolking is in de Alpen blijven hangen, dus het is zonnig in Saluzzo als we in wielerbroek een wel verdiende duik in het zwembad nemen. We zitten midden tussen de boomgaarden van een ons onbekende bomen. Als we dichterbij kijken zien we de kiwi's hangen, een fascinerend gezicht. Ufficio Monvej heeft ook een super restaurant, we eten zeer goed voor maar 25 euro incl bier en wijn. Lokale voorafjes, op zich al bijna genoeg, wel bijna alles vlees, pasta met tomaat en dan nog voor wie meer wilde een vleesschotel. Die voor 3 was al te veel. Diverse koekjes/taartjes en koffie met Genipi of Grappa na.

Dag 4: Saluzzo - Cesana

Afstand: 111 km
Hoogtemeters: 1930 m

Passen: Colle del Sestriere (2033 m)

Route details

Colle del Sestriere

Iedereen met enige moeite op de fiets. Kunnen we niet blijven?

De Po en vlakte oversteken naar de volgende ingang de Alpen in. Overweldigend uitzicht over vlakte en de omliggende Alpen. Warm. Na ongeveer 10 km licht dalen, begint de weg alweer te stijgen en zal dat ongeveer 78 km blijven doen. Nog niet eerder een zo'n lange klim meegemaakt. In Pinerolo een korte capuchino stop. Ondanks de niet echt steile klim wordt het een uitputtingsslag. Diverse stops, waarbij een noodzakelijk werd vanwege een in de bergen hangende stevige onweersbui. Goed te combineren met de lunch in een bejaardensoos in het plaatsje Perosa Argentina. Het meisje heeft erg veel moeite om alle keuzes van het 3-gangen menu in het Engels uit te leggen en als we aangeven alleen maar de pasta te willen druipt ze teleurgesteld af. Na een halfuurtje trok het weer open. Nog een keer dreiging maar dat werd gelukkig niet meer dan een paar druppeltjes. In Pragelato welkom door de shiny happy people voor de Olympische schans (Torino 2006).

Na ongeveer 5 uur zwoegen wordt olympisch Sestriere bereikt. Geen colbord. Olympische ringen ondersteund door 2 fietsen. Korte afdaling naar het luxe hotel Edelweiss in Cesana. De lift is luxe voor de moeie benen. Diner in het dorp met uiensoep, half pounder steaks en een lieve serveerster met licht motorische problemen. In het hotel nog even een 20 jaars jubileum biertje gedronken en gesproken over de mogelijke alternatieven voor de Alpen. Ger vroeg nog naar mijn hoogtepunten van de 20 keer Bidon week. Ter plekke werden genoemd: 2007 de oranje colonne, Innertkirchen met rondje Susten, Grimsl en Furka. De diverse topvergaderingen, die rond het opstellen van de statuten, in het bijzonder. Mijn geslaagde Marmotte met Raymond en Tom voorafgegaan door de WK finale in Langres. Rutger's ernstige val richting de Madeleine en nasleep. De tocht door de Pyreneeën vanuit Lourdes als onderdeel van mijn 100 cols en zo kan ik nog wel even doorgaan..... Laat ik dat dan ook maar doen: 2003 de Davos ronde, voor het eerst geen vast vertrekpunt, de Splügen ronde met de mega valpartij maar ook met de droogste opmerking ooit door Wim gemaakt, nadat een oefengranaat van the Swiss army vlak boven ons hoofd explodeerde: “gelukkig hebben we onze fietshelm op”, de Agnel in 2012 met vele tientallen Marmotten, de Sella ronde, ondanks de vervelende slippartij voor Jur, de passage van de TdF op de Col de la Croix de Fer, de regenboog over de Col du Galibier heen in 1997, de zwaarte van de klimmen in het zwarte woud, het koffiedrinken met Steven Rooks bij Plan Lachat, de Provence met Ventoux en het gezellige warme plein in Bedoin, waar adhoc volgers Kitty en Henk aanschoven. De champagne ter ere van zijn 2e Marmotte uit de neus van Ronald kan hierbij echt niet onvermeld blijven. Ieder jaar op stap met een deel van je vrienden heeft eigenlijk altijd wel iets speciaals. Tot slot werd er ook nog gesproken over de toekomst. Ger zal de fietsweek 2013 organiseren (en proberen rekening te houden met de toegenomen leeftijd; uitspraak van de avond ”daar waar we nu lunchen gaan we overnachten”). Richard zal in overleg gaan met Raymond over het 20-jarig lustrum.

Dag 5: Cesana - St. Michel de Maurienne

Afstand: 111 km
Hoogtemeters: 1500 m

Passen: Col du Mont Cenis (2081 m)

Route details

Col du Mont Cenis

Zeer slechte nacht voor Richard met veel gehoest. Z'n longen doen pijn en hij krijgt bij het ontbijt weinig naar binnen. Game over voor Richard dit jaar. Vanwege de gestaag neervallende regen zet de rest van de fietsers zich met een verlaagde moraal aan het ontbijt. Na wat langer getreuzeld te hebben dan normaal, de regenkleding aangetrokken en toch maar op weg: this is all in the game. We beginnen, in de stromende regen, met 35 km afdaling naar Susa. In Susa waren we doornat maar de koffie smaakte goed. Het werd nu echt droger dus zonder regenkleding beginnen aan de klim naar de Col du Mont Cenis om in 30 km van 500 hoogtemeters naar de top op 2085 meter te komen. Op 1700 m hoogte bij de grens met Frankrijk een zeer mooi dal, afgesloten door een steile wand. Een uitgerangeerd douanehuisje geeft aan dat hier vroeger de grens was, maar sinds de snelweg er ligt is de col route niet populair meer, waarvan akte want het autoverkeer inderweg is minimaal. Als het ware in een helicopter, kon Riachard fotograferen. Flarden wolk maken de scene compleet.

Nog een korte stop bij het stuwmeer voor warme choco en koffie. Bijzonder nat en koud bovenop de Col du Mont Cenis. Lange afdaling naar St. Michel de Maurienne waar we rond 18:00 arriveerden. Bar closed i.v.m. kleding verkoop. Later toch weer open. Herrie bij het lekkere eten vanwege de "uitstekende" akoustiek: je kon de gesprekken van alle tafelstjes naast je perfect volgen. Koffie afgekeurd. Jur en Agnes 18 jaar een stel op 31 aug. Prima Haute Medoc. Nog een laatste biertje en Bluetooth als discussie. Wat is handig?

Dag 6: St. Michel de Maurienne - Huis

Om 7 uur ontbijt. Afscheid en vertrek in de stromende regen om 7:45. Nog een gezamenlijke eerste stop kort na Lyon. In totaal bijna 1200 km afleggen. Een lange zit voor de onwillige spieren en pijnlijke keel. Hondenweer in de Ardennen. Rond half 8 in Amstelveen en 8 uur thuis.