Goede doel
Het is een trend, fietsen voor het goede doel. Twee van onze leden zijn
dan ook in volle training om zo veel mogelijkheid geld voor het KWF in te zamelen door de deel te nemen aan Alpe d'HuZes.
Volg de verrichtingen van Ger op Team Aepex en van Gerlof op Achmea Care Bikers. Of nog beter: stort nu meteen geld, dit extra zetje kunnen ze gebruiken.
Trainingsweekenden
Leiden
19 maart 2011 |
|
Richard, Ronald L., Gerlof en Jur rijden het Zoetemelk rondje. De hele
dag zonnig en weinig wind, dat hadden we nog nooit meegemaakt. Kortom:
perfect fietsweer en daarom werd het rondje in recordtijd afgejakkerd.
Zie JZC details voor een gedetailleerd overzicht van het gereden rondje. |
Doetinchem - Gieten
23 april 2011 |
|
Het was mooi weer, met een lichte tegenwind die zich na verloop van tijd
toch wel liet voelen. Keurig op schema ;-) kwamen we in Hoogeveen aan,
waar we na een opkikkertje de volgende etappe via de camping van Wim en
Diet naar Gieten volbrachten. Prima ontvangst in huize Lanjouw (alleen
het toilet bij de buren ...).
De 160 km gingen met de nodige pijntjes gepaard, maar al met al een hele
goede training, ook in afzien en doorrijden als je eigenlijk al kapot zit.
Opgeven is geen optie. |
Eygelshoven
21 mei 2011 |
|
Ronald L., Gerlof, Jur, Ger en Diet fietsen in prachtig weer 1750 hoogtemeters
in het Limburgse heuvelland. Diet is als vanouds weer heel sterk, alleen
Jur kan haar bijhouden. Moe maar voldaan arriveren we na 104 km weer in
Eygelshoven.
Zie Eygelshoven crash rondje voor een gedetailleerd overzicht van het gereden rondje. |
De Fietsweek
Start: Barcelonnette Finish: Barcelonnette.
Periode: 22 augustus tot en met 26 augustus.
Dag 0: Le jour avant
Boodschappen doen, fiets ophalen, inpakken, hotels nog een keer checken
en een beetje lezen in de tuin. Zon wil, ondanks de belofte, niet echt
doorbreken. Na het lekkere eten (spinazie spaghetti) en afscheid van Yvonne,
Marc Pieter ophalen en naar Eychelshoven. Rond 22.00 zijn we compleet:
Marc Pieter, Wim, Jur, Ronald en Richard. Beetje kletsen onder het genot
van een Palmpje. Marc Pieter kon zijn hart ophalen door Tristan te helpen
met de treinbaan. Het voorspelde weer (iedere dag zon en 30C in Barcelonette),
stelt de meeste van ons tevreden. Over de laatste keer dat we 4 mooie zonfietsdagen
hadden, zijn de meningen verdeeld. Even gechecked: de Dolomieten in 2005,
vanuit Predazzo, in 2003 het Davos rondje, en 2002 vanuit Bourg st. Maurice
waren de laatste keren met 4 dagen goed fietsweer.
Dag 1: Eygelshoven - Barcelonette
Om 5.30 opstaan…het is immers meer dan 1050km naar Barcelonette. Ronald
heeft er opnieuw een super ontbijttafel van gemaakt. Jammer dat het gemiddeld
Franse ontbijt waarschijnlijk een stuk minder voorstelt. Even voor half
zeven op pad met 2 auto's. De eerste 2 foto's worden bij een snelheid tussen
de 120-130 km/uur gemaakt. Hopelijk krijgen we het resultaat nooit te zien.
De 2 flitsen passen perfect bij het onweer, dat dreigend boven Metz hangt.
Rond Beaune breekt het open en stijgt de temperatuur snel naar 30+ graden.
Uiteindelijk stopt de thermometer bij 36C. les Hautes Alpes worden ter
plekke omgedoopt in "les Hot Alpes". In de file voor la Mure
voor linksafslaand verkeer bij een stoplicht 3 km verderop. Rond 5 uur
arriveren we in Barcelonette, alwaar het even zoeken is naar het hotel.
Azteca ligt er mooi bij. 50 meter afstand van het centrale gezellige plein.
Lekker biertjes drinken bij een zeer aangename temperatuur. Direct door
naar het eten waar de serveerster klein en een beetje chagrijnig en de
cappuccino met slagroom is. Eten en wijn meer dan goed. Na een korte stadswandeling
nog even een afzakkertje op een terras vol Marseille voetballiefhebbers
(gelijkspel).
Dag 2: Barcelonette - Isola 2000
Afstand: 92,4 km
Hoogtemeters: 2424 m
Passen: Col de Larche (1991 m)
Col de la Lombarde (2350 m)
Minimum temperatuur 19 graden
Maximum temperatuur 34 graden
Route details |
|
|
|
Prachtig weer, helder blauwe lucht. Lekker ontbijten buiten op het terras.
Even na 9 uur op weg en na 1 km weer even terug (tsja, de autosleutels).
Mooie route langs de Ubaye. Slot (Chatelard) tegen de helling aangeplakt.
Na afslag richting Vars gaat de weg meer serieus stijgen. In Meyronnes
in de boomgaard aan de koffie. Heerlijk lopende klim met een flinke tegenwind.
Kasteel (Certamussat) boven op de berg ruim boven de 2000m. Deed me aan
LOTR denken. Met zijn 4'en samen naar boven gereden. Lekker weer bovenop
de Col de Larche pas (Colla della Maddalena) inclusief een Fausto Coppi
memorial.
De batterij uit de garagedeuropener van Marc Pieter, bracht Richard zijn
hartslag nog niet terug. Mooie lange afdaling richting Cuneo. Behoorlijk
meetrappen vanwege de wind. Lunch in Sambuco na een korte steile klim.
Heerlijke pasta en de cappuccino was fenomenaal (zeker na die slagroomuitvoering
van een dag ervoor). Daarvoor ga je toch naar Italië. Nog een klein stukje
afdalen en hop tegen de Passo di Lombardo aan. Vele haarspelden. Ruim 30C
warm, 22km, stijgingspercentages tot boven de 12 %. Na ruim 10km even rust
op de hoogvlakte. Slachtveld, de verschillen worden erg groot. Marc Pieter
rijdt door naar het heiligdom van Santa Anna di Vinadio en ziet vanaf hoogte
een oranje shirt (Ronald) slingerend linksaf richting Francia slaan. Wim
en Jur stoppen regelmatig maar zijn in een kleine 2 uur boven. Bij Richard
gaat het licht langzaam uit na zo'n 18 km. Even 10 minuten pauze blijkt
niet voldoende. Marc Pieter komt als geroepen. Ronald zit daar zeker nog
zo'n 2 km achter. Ook bij hem gaat het licht uit. Na ruim een uur is er
nog geen zicht of hij in aantocht is. Vanaf de top een machtig uitzicht
over de laatste 5 km van de klim. Marc Pieter gaat opnieuw naar beneden
en vanaf boven voltrekt zich een interessant schouwspel op ruim een km
afstand. Opeens gaat de 508 in de achteruit.. Marc Pieter rent naar beneden
maar loopt dan weer langzaam omhoog …..Foto's maken? Steeds meer mensen
verzamelen zich rond de 508. Veel motorrijders….Is er iemand aangereden?
En waar is Ronald. Opeens oranje beweging maar na een paar honderd meter
weer gestopt. Wat is er nu weer aan de hand? Wim gaat naar beneden om polshoogte
te nemen. Wat blijkt…auto staat met zijn voorwielen in een greppel en blokkeert
aldus de heel smalle weg.
Ronald wordt door Wim opgehaald en blijkt nog van niks te weten van de
avonturen van Marc Pieter. Jur en Richard gaan naar beneden om te helpen
de auto uit de greppel te duwen. Blijkt niet nodig want de verzamelde motorbrigade
duwt hem op dat moment uit de greppel. Stenen erin en letterlijk vooruit!
Het werkt! Inmiddels donkere onweerswolken boven de pas. Ronald met darmproblemen,
die verklaren waarom het zo lang duurde en hij opeens weer stopte…dus de
auto in. Snel naar boven voor de colfoto en hup 5 km gedeeltelijk in de
regen naar Isola 2000. Zoektocht naar het hotel, dat verstopt blijkt te
zitten in het mega appartementen complex. Rond 1900 uur een langdradige
uitleg van de opties van All-inclusife maar het bier blijkt uiteindelijk
op! Niet te geloven. Kamer en buffet eten vlak voor sluitingstijd verder
prima… Tot 10 uur dan maar aan de lauwe rosé….in een erg warme lobby. De
foto's van de auto lijken hilarisch. Handig zo'n telefoon. Biertje buiten
het hotel gezocht. Doodse omgeving. Quote van de dag…kun je niet zonder
hartslagmeter fietsen? Richard: dan heb ik geen gevoel meer, antwoord:
dan moet je je zadel rechtzetten.
Dag 3 Isola 2000 - Barcelonette
Afstand: 88,7 km
Hoogtemeters: 1957 m
Passen: Col de la Bonette (2802 m)
Minimum temperatuur 15 graden
Maximum temperatuur 35 graden
Route details |
|
All-inclusive blijkt dus inclusief niks. Geen wc papier, geen bier…..behelpen….maar
wel een lunch mee. Na een koele en fraaie afdaling van Isola 2000 naar
Isola (38 km voor de top), langs de Tinée naar St. Etienne de Tinée. Het
fietspad wordt op verzoek van Ronald ingeruild voor de minder hobbelende
weg. Koffie op een mooi pleintje waar je met de auto bijna de kerk in rijdt.
Een stukje opfietsend met een Oostenrijker. Hij blijft lang in zicht. Lunch
all-inclusive op een schaduwrijk terras in het gehucht Bousieyas op bijna
2000 meter hoogte …"als ze ons willen wegjagen, dan kopen we het toch….".
Beetje spelen met fototoestel voor surrealistische fietsfoto's. 4 km onder
de top is het op voor Richard. Dan maar foto's maken. Boven op de Bonette
nog ruim 20C warm. Wat een weer. Weinig marmotten maar wel veel motorfietsen
en een ongelofelijk prachtig, weids, ruig en machtig uitzicht. Alleen Marc
Pieter heeft nog puf voor de 10 minuten wandelen naar het observatoire.
In de afdaling waarin iedereen achter de slowdownhiller Richard blijft
hangen, een pauze bij halte 2000 (ooit een vergaderlocatie in de roemrijke
geschiedenis van het bidon collectief); Aanhankelijke vlinder landt op
de bril van Richard. Verder een zeer fijne afdaling met super asfalt. De
laatste 10 km van Jausiers naar Barcelonette zijn zeer warm. Het 100 jarige
hotel Cheval Blanc ligt vlakbij het plein. Eerst terras dan douche, vervolgens
eten bij de Italiaan, waarbij de muziek vanaf het plein voor een goede
ambiance zorgt. Service bonnenboekje uit Isola wordt door de leuke serveerster
aan Ronald teruggegeven. Zaten we niet echt op te wachten. De muziekavond
inclusief volksdansen voldoet duidelijk aan een behoefte, maar niet de
onze.
Dag 4: Barcelonette - St. Martin d'Entraunes
Afstand: 72,3 km
Hoogtemeters: 1938 m
Passen: Col d'Allos (2250 m)
Col des Champs (2080 m)
Minimum temperatuur 17 graden
Maximum temperatuur 34 graden
Route details |
|
|
|
Al om 9 uur op de fiets. Lekker fris. De Col d'Allos blijkt een prachtig
"fietspad" slingerend langs een kam, met een behapbaar stijgingspercentage.
Fraai uitzicht over de Cayolle en Barcelonette. Rotspartijen in de vorm
van een liggend hoofd. In iets meer dan 2 uur naar de 2250 m hoge pas.
Veel minder pijn in de benen en de macht komt terug. Niet alleen het uitzicht
is fenomenaal hierboven. "Dieu créa la femme" en zette haar Vervolgens
op een mountainbike. Onderweg ook nog even met een wat oudere man gefietst,
die we al in Barcelonette gezien hadden. Boven vertelde hij dat hij 86
jaar was. Krasse knar…! Afdaling naar het skidorp Allos over een smal slecht
weggetje. Saladelunch in La Foux d'Allos. . Nog een flink stuk tegen de
wind dalen naar Colmars en hop zo maar uit het niets….alsof je iemands
tuin in rijdt..de Col des Champs. 10 km pittig klimmen met bijna 8 % gemiddeld.
Prachtige smal weggetje door een bosrijke omgeving. Opvallend de regelmatig
terugkerende haaientanden, inclusief uitholling, die aangeven dat hier
het water naar beneden kan stromen. Vandaag geen issue, de temperatuur
is weer 30+, gelukkig genoeg schaduw in de bosrijke klim.
De col bereiken we met zijn 4'en en blijkt een hoogvlakte met 2 toppen.
Bord staat natuurlijk op de 2e. Marmotten kijken. Lange warme afdaling
met aantal malen verplicht bijfietsen. St. Martin d'Entraunes ligt er warm
bij. Op het terras even bijkomen en dan maar luieren op de kamer en een
beetje verslag schrijven/internetten. Eten bij het hotel. Tonijn is geen
vis! Toch? Korte avondwandeling en journaal kijken via de Galaxy Tab van
Ronald… Un café grand is een café petit"….rare dames die Françaises.
Dag 5: St. Martin d'Entraunes - Barcelonette
Afstand: 52,9 km
Hoogtemeters: 1304 m
Passen: Col de la Cayolle (2326 m)
Minimum temperatuur 19 graden
Maximum temperatuur 34 graden
Route details |
|
Alweer de laatste fietsdag. Uitslapen is er niet bij. Om 8 uur aan het
beroemde of eigenlijk beroerde Franse ontbijt (stokbrood met jam). Het
ontbijt wordt zo veel mogelijk gerekt (doe nog maar een mandje pain) want
de puf lijkt er een beetje uit. Wim met darmklachten, Ronald en Richard
simple fatigué. Alleen Jur lijkt nog redelijk veel energie te hebben. 19
km col de la Cayolle, langzame aanloop door een fraai breed stroomdal,
niet al te warm (20+C.). Na Entraunes begint de klim echt. Jur en Richard
geven "een beetje gas"; Wim en Ronald peddelen lekker door. Halverwege
in Estenc een mooi terras, helaas een beetje in de schaduw. Bijna niet
te geloven deze week maar er wordt geklaagd over koud en gesproken over
kippenvel . Dan maar op de vangreling in de zon opwarmen. Zo wordt het
een lekker lange pauze.
Tot slot de laatste 7 km naar de top. Genietend van de zeer fraaie omgeving
met zijn 4n naar boven. Jur mag los de laatste 2 km achter 2 Belgen aan.
Makkie. Pastalunch vlak na de top bij de Refuge de Cayolle. Geen cola maar
wel CoCayolla. Lekker limonade drankje. Qua asfalt een matige afdaling
maar qua natuur en omgeving……overweldigend. Smalle weg tegen de bergwand
aangeplakt met diverse "garages". Een auto moet zelfs achteruit
voor mij als fietser. Niet vaak meegemaakt. In Barcelonette aangekomen
gaat Jur nog even door richting Ste. Anne op 1752 meter hoogte, het begin
van het zandpad richting de Parpaillon. Met een bijgevulde bidon met heerlijk,
koel water kon hij gezegend naar beneden. De rest richting terras voor
ander heilig water en de onvermijdelijke winkeltjes. Marc Pieter op ontbijtzoektocht
en de auto's afvullen. Het hotel loopt inmiddels vol met fietsers. Cyclosportive
Geneve-Nice: 7 dagen, 730 km en 17000hm. Heftig. Daar steken onze 4 dagen
en bijna 7700 hm niet eens zo slecht bij af, maar ja voor het totaal hebben
we toch echt 2 jaar nodig. Zuid-Amerikaans gegeten. Weer eens wat anders.
Opnieuw muziekavond op het plein. Goede sfeer.
Dag 6: Barcelonette - Huis
Om 6 uur op voor de lange terugreis. Koffie in de thermoskan en op pad.
Ontbijten in de auto. Kort na Lyon splitsen we op. Marc Pieter richting
Mulhouse en de rest richting Limburg. Met vertragingen voor en in Luik
en Maastricht in, arriveren we daar rond half 6. (Tandem)feestje van Tessa
is nog aan de gang. Wim snel richting station, Jur en Richard een half
uurtje later om na 15:00 respectievelijk 16:00 uur reizen weer thuis te
zijn. Samengevat: la grande Tour de la Bonnette…….6 cols, waarvan 5 boven
de 2000m . Bijna 300km en 7700hm. Prachtig weer. Geweldige omgeving. Hier
moeten we nog een keer naar toe. Er liggen nog genoeg uitdagingen in de
omgeving. En tot slot nog een aantal huishoudelijke zaken:
- Zowel Ronald L. als Raymond schijnen zich te beraden over een route voor
2012. Wie weet wat het gaat worden?
- Er wordt nog wel een organisator voor het 4e Bidon lustrum in 2012 gezocht.
Was natuurlijk even een korte discussie over het oprichtingsjaar. Even
nagezocht in het lustrumboek van 1997. Ou est le Bidon werd opgericht tijdens
een weekje fietsen in de Alpen in juli 1992. Het eerste formele schrijven
verscheen in november 1992.
- Is het Bidoncollectief over haar top heen? Volgend jaar drie 50+ leden.
Houden ze het nog vol? Net als de beurskoersen kent het ieder jaar afgelegde
hoogtemetertotaal een grillig verloop. Trek je eigen conclusies maar!!
.............. Op naar 2012 .....................
