Zo vlak voor het einde van het jaar nog even het concept jaarverslag de deur uit. En het was me een jaartje wel. Twee jaar later dan gepland ons toch aan de rondingen van Sella gelaafd, de onzinn van de Drei Zinnen vastgesteld (wat was die pokkeheuvel steil), Willem die als eerste Bidonneur de 10000km per jaar passeert, Ger die zijn fiets maar niet uit de boom kon krijgen, Raymond die na een mountainbike tochtje de fiets voorgoed?? afzwoor, Ronald V. die denkt dat hij op 1 wiel wel even Sella kan bestijgen, Ronald L., die als eerste fietser de 8 kruisjes achter zijn naam kon zetten, Tom die tussen het trouwen, het op vakantie gaan, het verhuizen, het vader worden toch nog tijd vindt om het collectief te begeleiden, Jur, die tot 2 keer toe er achter komt wat zwaartekracht nu al dan iet inhoudt, -hoe zat het ook al weer met die ezel-, Gerlof, met zijn hoofd in bouwbestek, tegelkeuze, met minimale voorbereiding toch al die 2000érs beklimt en Richard, tsja wat zullen we daar nu eens van zeggen………..via diepgaande enquêtes, uitvoerige routebeschrijvingen, hoogteprofielen, het OOH overleg en aansluitende discussies kwam hij er achter dat de echte vraag niet gesteld was en dat het voortbestaan van het (fiets)collectief mogelijk aan de volgende beschouwing hangt:

"Fietsen en Gezelligheid" versus "Gezellig Fietsen" of "Fietsen in het Gebergte en Gezelligheid" versus "Gezellig Fietsen of iets doen, waar dan ook". Of…….

Gelukkig heeft Jur als organiser voor 2002 aangegeven dat hij zal trachten antwoord op deze vraag te krijgen, voordat het collectief het individu vermorzelt.

Fietsweek

Met 25 voorkeursstemmen werd Cortina d’Ampezzo in de Dolomieten het doel voor de fietsweek.

Verzameld werd er op zaterdagavond 25 augustus in Eygelshoven. De ladies zijn nog naar Pearl Harbour gegaan terwijl de heren de komende ontberingen aan het overdenken waren. De heenreis verliep voorspoedig, zodat we rond 17.00 uur de eerste bidon tot ons konden nemen in hotel Columbia te Cortina.

27 augustus: De Drei Zinnen ronde

Na de Tre Croce (1809) meter pauzeren aan de Lago di Masurina, vanwaar de top van de dag (de Aurunzo hütte) goed te zien was. Ondanks de gedegen voorbereiding (we wisten dat het zwaar zou worden), werd het een waar slachtveld. Wat was die ….@@@&$!helling steil. Het werd laveren over de weg om vooruit te komen. Jur deed dat nog het gemakkelijkst en Ronald had wederom het voordeel van zijn naaimachientje. Volgend jaar heb ik ook een 1:1 verzetje. Richard en Gerlof vielen bijna op hetzelfde punt om. Door Raymond werd deze slachting profesioneel op digicamera en video vastgelegd. Het ziet echt niet uit en werkt op de lachspieren. Uiteindelijk allemaal boven (2320 m.) gekomen. Boven in de Auronzo hütte werd het OOH overleg gedaan (start 14.30). Aan de gematigde Bidon omzet bleek wel hoe verschrikkelijk de beklimming is geweest, of zou

het toch de leeftijd zijn?. Ook was de discussie lang niet zo levendig als tijdens eerdere jaarvergaderingen. In minder dan 25 minuten waren alle agenda punten er door heen gejast.

Besluit en actielijst:

Na het overleg de afdaling naar Carbonin (1465) en daarna de klim naar de Cimabanche (1530 m.). Specialist in afdalen Ronald V. gaf aan dat de 3 Zinnen toch ook wel steil was en dat ook voor afdalen je moet trainen. Totaal: 55 km, 1600 hoogtemeters.

28 augustus: de Sella Ronde linksom

Na een enerverende autotocht over de Falzerego heen richting Arraba (de heer R.L. deed zijn naam van F1-afdaler weer eer aan; 3 man misselijk!) begonnen aan de eerste van 4 cols: de Pordoi (2242 m), die samen met de Sella, Gardena en Campolongo de 53 km lange en 1700 hm Sella ronde vormen. Raymond is vol goede moed met een veel te zwaar verzet begonnen (helaas geen foto’s van; tevens was de batterij van de video op). Na ongeveer 1/3 deel van de klim blies hij zich volledig op (na zowel Gerlof en Ronald L. initieel op eerbiedwaardige achterstand te hebben gezet) en droeg het vaandel over aan Ronald V. die de lange klim (9 km) al zwoegend afmaakte. Na de spaghetti lunch met 4 fietsers en 3 begeleiders verder. De Sella werd zonder al te veel moeite genomen (2240m). Een bijzonder mooi uitzicht op de Sasso Lungo (3181 m.). In de afdaling van de Gardena kwam Jur ten val door een lekke band. Gelukkig had hij zijn helm op zodat de schade beperkt bleef tot wat schaafwonden en een kapotte broek. In Corvara werd de apotheek bezocht voor de nodige jodium (2 verbanddozen zonder jodium bij ons!). De Campolongo werd geslecht in de brandende zon en met name het laatste stuk vies plat viel tegen. In Arraba smaakte het witbier uitstekend.

  



29 augustus: de Giau en Falzárego

64 km en 1885 hoogtemeters. Ronald V. wilde nog een col rijden dus die vertrok als eerste richting Pocol. Door een krommunicatie ging de koffie in Pocol aan ons neus voorbij en wachtte de behoorlijke steile Giau. Een mooie maar zware klim tot ruim 2200 m. Boven een prachtig uitzicht op de gletsjer van de Fedaia. Na de afdaling volgde wat gehobbel rond de 1400 m. alvorens de relatief gemakkelijke Falzárego beklommen diende te worden. Gerlof hield het voor gezien onderin en bij Richard ging het licht uit in de laatste 4 km. van de klim. Toch niet genoeg gegeten onderweg. Omdat Tom steeds heen en weer reed besloten Raymond en Ronald V het gezwoeg vanaf een terrasje te aanschouwen. Volgens mij is het ze goed bevallen. Boven op de Falzárego werd genoten van het bier, het uitzicht en van de 6e 2000’er. De afdaling was niets aan (je moest veel te veel bijtrappen). In Pocol i.p.v. een koffie dan maar een biertje genomen.
In Cortina terug nog even een ieder op de juiste plek gezet op de bobbaan. Volgens mij was niemand van ons de "Bob". Misschien Tommie een beetje. Jur was blijkbaar dermate vermoeid van de week dat hij bij het douchen onderuit ging in de badkuip en hier een vleeswond aan de elleboog aan over hield. Met wat kunst en vliegwerk werd dit gerepareerd. ’s Avonds op het terras voor het hotel een behoorlijk zware discussie over de eerder vermelde beschouwing rond het voortbestaan van het (fiets)collectief. 

 



30 augustus: naar huis

De elleboog van Jur zag er dermate uit dat een bezoekje aan het lokale ziekenhuis op zijn plaats leek. Jur kwam terug met de arm in de Mitella met grote zakken ijs. Daarnaast begon het nog eens te regenen, zodat het besluit om een dag eerder te vertrekken snel genomen was. Overnacht in een snelweghotel waar het eten goed was.

31 augustus: deel 2 van de terugreis
Met name het deel in Nederland koste nogal wat tijd. Vrijdagmiddag files!
Wat mij betreft: al met al een prachtige fietsweek met een raar einde! Het hotel is mij prima bevallen.

De financiële afhandeling was dit jaar bijzonder snel gedaan (hulde Gerlof).

Afgetraind werd er in Groningen bij Wim en Diet (Ronald L. Annet, kids, Jur, kids, Richard , Yvonne, Gerlof, en Ger, Harmien, Tom, Gea en Sabrina bij het eten), waarbij het sportieve deel: het bekijken van al die foto’s van de VS reis van Wim en Diet zeker de moeite waard was. Het Natuurmuseum met Ratta de Rat krijgt bij deze een eervolle vermelding.

Benieuwd wat het komend jaar allemaal gaat brengen..